Author iris@irisroggema.nl

Binnenkort verschijnt Ode aan een pad als geïllustreerde dichtbundel! Je kunt nu intekenen op een exemplaar of het project op een andere manier steunen via Voor de kunst. Ook kun je de voorstudies volgen op LinkedIn ‘Het onzichtbare zien, begint… Continue Reading →

Het leek wel of mijn lieve Fiatje ineens werd opgepakt en neergezet bij de winkels op het Deliplein. Het was er heet en zo licht, zo idioot licht en in dat licht zag ik je. Ik moest me haasten want… Continue Reading →

Laat je dragen door de seizoenen De planeet waarop wij leven staat een tikje scheef. We wankelen rond de zon– op onze breedtegraad hartje winter nog geen acht uur licht, rond midzomer nauwelijks donker. Variatie in daglengte. Die is er… Continue Reading →

Als de zeevonk overslaat jij mij in je zeearmen sluit wij samen spoelen algenbloei zijn spelevaren diepzeeduiken zeemeerminnen het noorderlicht zien tot het zuiderkruis varen zeelten zoenen oesters melken zeekralen rijgen stranddagen zeenachten zeeengte zeeziekte zeemansgraf riskeren wij in zeemist… Continue Reading →

‘Een 10 voor groente’ is een praktisch (kinder)kookboek met moestuintips, gemaakt vanwege het tienjarig bestaan van School- en moestuin de Wielewaal. Het is te bestellen via de website schooltuindewielewaal.nl of met een email naar wielewaal@fo.nl Van de achterflap: Groente uit… Continue Reading →

Mijn eerste baan was verjaardagstaarten bakken. Daarna werd ik restaurantkok, taalkundige, redacteur, tekstschrijver, communicatieadviseur, schrijfcoach, vrijwilligerscoördinator. Vijftien jaar was ik onderzoeksvoorlichter aan de Radboud Universiteit. Ik hielp wetenschappers met het vertellen van de verhalen over hun ontdekkingen zoals grafeen (Nobelprijs!),… Continue Reading →

  Engel ‘Je leven ligt voor je,’ zei je. ‘Je kunt doen wat je wil. Je bent een prachtige vrouw.’Dat heeft nog nooit iemand tegen me gezegd. ‘Je kunt doen wat je wil.’   (Met dit verhaal won ik in 2019… Continue Reading →

De olifanten van mijn oma zochten een nieuw onderkomen. Dat kregen ze. Elk een eigen, kleine tempel. Daarna gaf ik ze in bewaring aan verschillende oppassers. De uitgezwermde olifantenkudde kwam weer bij elkaar voor een tentoonstelling op 11/11, de 99ste… Continue Reading →

Uit Egypte naar het land van melk en honing De dorre slavernij verlaten voor een zoete mond, de smaak van borst Een lange rij Mijn ‘Gedichten op dinsdag’ zijn nog steeds te lezen op mijn blog Wolfsmelk en honing. Meer… Continue Reading →