Oh edel hert met je zachte ogen! Je gevoelige oren! Je ranke poten waarmee je zo verbazend kunt springen en versnellen. Vluchtdier. Je loopt op me toe. Prachtig uitgelicht, scherp. De zon schijnt waar jij gaat. Je buigt je sterke nek, de ruime borst met ruige vacht, daarin je kloppende, warme hart. Je legt je gewei af. Je legt je gewei af. Je legt je gewei af, keer op keer doe je het me voor. Je legt het uiterlijk vertoon af, takken in het gras, het cliché, het zichtbare bewijs van je fysieke kracht, je leiders-dna, je testosteronniveau. Er valt niks te imponeren, niks te vechten. Ga er maar aan staan. Even sterk maar anders, en lichter, ga je verder. Wat schaapachtig, maar wat doet het er toe? Dit ben je: je kale, essentiële zelf. Energetisch blijft je gewei in tact, antennes voor het goddelijke, de kracht. Je opent het hart. Je eet groene bladeren en je laat van je horen. Je blijft alert.

Derde chakra, noorden
16 augustus 2018

 

Terug naar de andere odes aan een pad