Oh Lynx, jij geoorpluimde kat!
Met je schitterende ogen die het licht van de ziel weerkaatsen. Gevlekte schoonheid. Bewaarster van geheimen. Je hebt verstand van het hart.
Je leeft solitair, haast onzichtbaar in het grote woud waar de magie in de bomen woont. Je brengt me diep in de aarde… de weg naar beneden is donker en kil en ik raak door de illusie bevangen dat ik alleen ben en zonder steun. Maar jij bent er!
Heel de tijd.
Ik hoef me dat alleen te herinneren, en dat, dat bevrijdt de liefde. Het hart. Mij.
Lang geleden – in een ander tijdperk – leerde je me reizen in andere lagen en dat leer je me nog steeds. Je leert hoe de waarheid te zien en te leven – je leert me om lief te hebben zonder op te gaan in de ander. Zonder meten.

Je ogen, oren en klauwen zijn scherp, je bent gebouwd om te sluipen en reuzensprongen te maken. Je vangt grote prooien met gemak. Je ontspant tot het zover is. Je hebt tijd genoeg.
Je kunt over sneeuw lopen zonder weg te zakken, want je poten zijn groot en zacht.
Door afstand te nemen, kun je meer zien.
Want Lynx, je bent een kat.

Hartchakra, westen
7 maart 2019

 

Terug naar de andere odes aan een pad